تکنیک‌ اپتوژنتیک ترکیبی از علم مهندسی ژنتیک و نور است که برای کنترل فعالیت سلول‌هایی خاص در یک بافت بسیار ناهمگن تکامل پیدا کرده است. اپتوژنتیک از فتورسپتورهای طبیعی و مهندسی شده ای که عمدتاً منشا میکروبی دارند استفاده می کند تا به صورت ژنتیکی به سلول های مورد نظر وارد شود. در نتیجه، سلول هایی که به طور طبیعی به نور حساس نیستند، می توانند حساس به نور شده و به طور دقیقی از نظر زمانی و مکانی قابل کنترل شوند. انتخاب‌پذیری و هدف‌گیری درون سلولی در میزبان با استفاده از عناصر کنترلی مانند پروموترها، تقویت‌کننده‌ها و توالی‌های خاص ژن کدکننده فتورسپتور امکان پذیر است. این تکنیک قدرتمند امکان شناسایی دقیق و دستکاری عملکردهای سلولی را فراهم کرده و انگیزه توسعه روش های اپتیکی پیشرفته برای تحریک نوری را ایجاد می کند. اپتوژنتیک در طی 15 سال گذشته علوم اعصاب را متحول کرده و به نظر می رسد تأثیر مشابهی در زمینه های دیگر از جمله قلب و عروق، زیست شناسی سلولی و علوم گیاهی داشته باشد. در این وبینار در رابطه با اصول اپتوژنتیک، ابزارهای اپتوژنتیکی رایج مورد استفاده، کاربردهای علمی و همچنین محدودیت های مرتبط با دستکاری های اپتوژنتیک در طیف گسترده ای از تکنیک های اپتیکی، سلول ها، مدارها و موجودات بحث می کنیم.