علی رغم موفقیت های درخشان مکانیک کوانتومی در تبیین داده های آزمایشگاهی، به دلیل برخی مشکلات اساسی مانند مسئله اندازه گیری و مسئله زمان، پیش بینی های این نظریه در برخی موارد کاملاً واضح و منحصر به فرد نیستند. به خصوص، پیش‌بینی‌های مختلفی برای توزیع مکانی-زمانی مشترک رویدادهای آشکارسازی ذرات وجود دارد که از فرمول‌بندی‌ها و تفاسیر مختلف نظریه کوانتومی نتیجه شده‌اند. اگرچه تفاوت‌ها معمولاً کوچک هستند، مطالعات اخیر نشان می دهد که این پیش‌بینی‌ها را می‌توان از طریق تداخل سنجی تک اتمی، که با استفاده از فناوری های امروزی قابل تحقق است، متمایز کرد. در این سخنرانی توضیح می دهیم که انجام این نوع آزمایش ها علاوه بر غنی کردن درک ما را از مبانی مکانیک کوانتومی، چگونه می توانند در ارتقاع فناوری های کوانتومی نیز بطور قابل توجهی موثر باشد.